Art. 274 kk określa przestępstwem zbycie własnego lub cudzego dokumentu tożsamości, w świetle prawa rozumiane jako verba legis, czyli dokument potwierdzający tożsamość. Za taki uznaje się dowód osobisty, paszport lub prawo jazdy, ale również wszystkie inne dokumenty, o których prawo mówi, że stwierdzają lub poświadczają tożsamość danej osoby. Zaliczają się do nich legitymacje służbowe, ubezpieczeniowe, szkolne, studenckie, karty rowerowe, a nawet bilety miesięczne.
Art. 274 kk
Zaistnienie przestępstwa ma miejsce dopiero wtedy, gdy do utraty dokumentu tożsamości doszło w wyniku celowego działania. Oznacza to, że karze podlega osoba, która odsprzedała dowód osobisty lub paszport, ale nie ponosi winy ta osoba, która dokument zgubiła. Z uwagi na okresową ważność większości dokumentów prawo chroni jedynie te z nich, które są aktualne. Taki status wyklucza z odpowiedzialności prawnej kolekcjonerów dokumentów dokonujących ich sprzedaży.
Zbycie dokumentu tożsamości – Informacje dodatkowe
W przypadku przestępstw z artykułu 274 kk bardzo często dochodzi do zbieżności wykroczeń. Wynika to z faktu, że sporadycznie sprawca odsprzedaje w celu uzyskania korzyści swój własny dokument tożsamości. Zazwyczaj jest on skradziony innej osobie, a to oznacza, że wymierzenie kary będzie odnosić się zarówno do kradzieży, jak i do zbywania dokumentu tożsamości. Artykuł chroni zarówno dokumenty obywateli polskich jak i cudzoziemców.
Co grozi za zbycie dokumentu tożsamości?
Przestępstwo popełnione z artykułu 274 kk zagrożone jest karą grzywny, karą ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat. 2. O wysokości kary decyduje sąd biorąc pod uwagę między innymi społeczną szkodliwość czynu. Kara może być zawieszona, jeśli inny środek karny spełni swoje zadanie. Przy nieznacznej szkodliwości czynu i minimalnej winie oskarżonego sąd, biorąc pod uwagę okoliczności i skruchę sprawcy, może warunkowo umorzyć postępowanie.